> Strona główna > Czytelnia > Księgi pamiątkowe > Księga 50-lecia


Księga Pamiątkowa „Arkonji” 1879 – 9/V – 1929


I - Kronika „Arkonji”
II - Moje wspomnienia z życia
studenckiego w Rydze

III - O początkach „Arkonji”
IV - „Idealiści"
V - Na dzień założenia „Arkonji”
VI - Mowa na pogrzebie
Gąssowskiego

VII - Znaczenie wychowawcze
Idei Arkońskiej

VIII - Wspomnienie
IX - Bal
X - Ósmy cud świata
XI - Nasi starzy przyjaciele
XII - Obchód dorocznego
Komerszu „Arkonji”

XIII - Jak „Arkonja" zakpiła
z oberpolicmajstra
miasta Rygi Własowskiego

XIV - Piechotą z Olaju do Rygi
XV - Luźne urywki



Od Komitetu Redakcyjnego

1879 — 1929.
„Prawdą a pracą"

Nie pycha i nie czcza próżność jest matką niniejszego wydawnictwa. Zrodziła je potrzeba serca wiernych i wdzięcznych synów „Arkonji" oraz szczera świadomość, że w okresie 50 lat istnienia korporacji spełniła ona godnie swoje społeczno - wychowawcze zadanie, do którego powołali ją założyciele.

W tym jubileuszowym roku cisną się na myśl wspomnienia, dla jednych dni wolnej beztroskiej młodości w serdecznem koleżeńskiem gronie, dla drugich okresu łamania się wierzeń i poglądów wieku młodzieńczego, dla innych lat wytężonej pracy, zaś we wszystkich z nas budzą się refleksje o dobroczynnej roli, jaką odegrała „Arkonja" w kształtowaniu ducha, charakteru i pojęć o ofiarnej służbie narodowej.

Karność i obowiązkowość, zrozumienie pierwiastka organizacyjnego w akcji społecznej oraz uczciwe zharmonizowanie pojęć i celów indywidualnych z pojęciem dobra ogólnego były i są nadal w korporacji czynnikami wychowawczemi, których wartość oceniamy już dzisiaj z rezultatów, świadomi , że, jeżeli nie wszystkich swych członków umiała przygotować „Arkonja" do czynnej i owocnej służby narodowi, to przyczyna tego tkwi, niestety, w ułomności charakterów i w niedoskonałości zamierzeń ludzkich, a nie w jej programie ideowym, gdyż ten powstał z umiłowania Ojczyzny i na miłości bratniej się oparł.

Jak się te podstawowe zasady „Arkonji" wcielały i rozwijały w jej życiu, tworząc organizm żywy i zdolny do istnienia dalszego w nowych warunkach, pragniemy uprzytomnić w tem wydawnictwie.

Ta garść materjału historycznego i wspomnień z życia korporacji oraz zarys jej organizacji obecnej, jakie tu dajemy, ożywi w niejednym z nas poczucie prawdy arkońskiej i odmłodzi wiarę w ideały, w latach młodzieńczych wpajane i przyjęte, a nowym pokoleniom Arkonów będzie nauką i drogowskazem w zachowaniu i rozwijaniu myśli arkońskiej na długie lata.

A choć wydajemy książkę tę „sami — sobie", może posłuży ona kiedyś przyszłemu dziejopisowi ruchu i życia młodzieży polskiej w latach niewoli i w zaraniu odrodzonej Ojczyzny za materjał, wykazujący, jakiemi drogami wśród wielu innych zapewne młodzież ta , broniąc ducha od zatrucia i zatraty, niezłomna szła ku wolnej Polsce , a obecnie żyć dla niej pragnie „w prawdzie i pracy".

Tobie, „Arkonjo", szczodrobliwa karmicielko serc i kierowniczko czujna zamierzeń wyznawców Twoich haseł, pracę tę w hołdzie składamy w dniu 50-letniego święta Twego istnienia z wiarą, że nadal użytecznych i dobrych synów narodowi przysparzać będziesz!


Komitet Redakcyjny:
W. Dowgiałło, B. Narolski,
J. Pągowski, A. Wejtko.
Warszawa, dn. 18 maja 1929 r.