Od 130 lat członkowie Arkonii uczą się, bawią i kształtują na korporacyjnych spotkaniach. Już na początku swojego istnienia Arkonia przyjęła wiele obyczajów od istniejących korporacji niemieckich. W trakcie wieloletniej działalności członkowie Stowarzyszenia wzbogacali je o następne, powstałe przy najróżniejszych okazjach. W efekcie, my – najmłodsze z pokoleń - jesteśmy spadkobiercami tych zwyczajów i nasze spotkania przesiąknięte są duchem wspólnej tradycji. Oto tylko niektóre z wielu zwyczajów i zasad, które kultywujemy po dziś dzień.
Fuksy - barwiarze - flistrzy - Młody człowiek przyjęty do Arkonii przez pierwszy okres pobytu w korporacji (zwykle kilka miesięcy) pełni rolę fuksa, czyli członka kandydata. Okres „fuksowania” jest czasem nauki historii i zwyczajów korporacji, intensywnych rozmów o ideologii oraz ogólnego „przesiąkania” atmosferą korporacji. Fuks może uczestniczyć we wszystkich spotkaniach, poza Kołami, które są zebraniami pełnoprawnych członków i podejmują decyzje w ważnych dla Stowarzyszenia sprawach. Prócz wspomnianych powinności, fuks wykonuje proste posługi na rzecz stowarzyszenia i starszych kolegów. Po zdaniu egzaminu fuks staje się barwiarzem, czyli pełnoprawnym członkiem korporacji. Przyjęcie do Koła jest wyrazem pełnego zaufania ze strony innych barwiarzy, że dana osoba może już wziąć na siebie poważniejsze zadania i godnie swoimi działaniami reprezentować korporację. Filistrem zostaje się po ukończeniu studiów i zakończeniu czynnej działalności w Arkonii. Filistrzy nie mają już formalnych obowiązków względem korporacji. Wspierają Stowarzyszenie swą wiedzą i doświadczeniem.
Wszyscy członkowie mają prawo nosić oznaki Stowarzyszenia. Są nimi dekiel, banda i cyrkiel.
Dekiel to tradycyjna czapka studencka w barwach korporacji, z małym, skórzanym daszkiem. Banda to wąska szarfa, również w korporacyjnych barwach, z przyczepionym herbem. Wreszcie cyrkiel to metalowy znaczek, wpinany w klapę marynarki, kombinacja liter AVCF (Arkonia, vivat, crescat, oreat – Arkonia, niech żyje, wzrasta i rozkwita). Dekle i bandy fuksowskie są tylko koloru granatowego, symbolizującego wierność.
Koło jest najważniejszym organem korporacji. Wszystkie ważne decyzje dotyczące działalności Arkonii podejmowane są w demokratycznych głosowaniach przez wszystkich barwiarzy. Spotykamy się w tym celu raz w miesiącu zasiadając przy stole w tytułowym „Kole” - tak by nikt nie był do nikogo zwrócony plecami. Koło prowadzi urzędujące prezydium korporacji, które przestrzega porządku obrad. Ciekawą zasadą jest obowiązek głosowania "za" lub "przeciw" - nie ma możliwości wstrzymania się od głosu. Uczy to nie uciekania od decyzji odpowiedzialnych i nieraz trudnych. Inna tradycja zakazuje używania sformułowania „dziwię się”, ponieważ nosi ona znamiona lekceważenia. Te i wiele innych zasad panujących na Kole, powodują, że doskonalimy umiejętności argumentacji i podejmowania decyzji oraz opanowujemy kulturę dyskusji.
Eks - zwyczajowa kara piwna. Fuks, który „zbłaźnił się” popełniając jedno z wielu możliwych korporacyjnych faux pas (np. nie zdjął dekla, gdy w pomieszczeniu przebywa kobieta), może nią zostać ukarany przez barwiarza lub filistra. Polega ona na stanięciu pod ścianą i wypiciu duszkiem półlitrowego kufla piwa, w asyście śpiewających towarzyszy. Jeżeli delikwent nie pija alkoholu (w Arkonii nie można nikogo do tego zmuszać), kufel może być wypełniony wodą.
Specjala to poważna i szczera rozmowa w cztery oczy. Od lat jest to podstawowy sposób rozstrzygania konfliktów między członkami naszego stowarzyszenia. Gdy tylko Arkon ma coś za złe innemu wzywa go do odbycia takiej rozmowy. Zwyczajowo nie można odmówić uczestnictwu w takim spotkaniu, a cała treść takiej- nieraz trudnej- dyskusji pozostaje między jej uczestnikami. Jest to ważny instrument, pomagający utrzymać jedność Stowarzyszenia.