IX - „Bal”
Fil. Józef Koelichen - filister założyciel

BAL.

(Z wierszów koleżeńskich
ś. p. Józefa Koelichena, fil. „Arkonji",
które są w posiadaniu Jana Koelichena).

Pusto wszędzie — głucho wszędzie,
Co to będzie, co to będzie!?
Tak wyrzeka lamentuje,
Kasjer stypendialnej kasy;
Nakoniec Kolo zwołuje,
Swe przedstawia ambarasy.
Wnet zaczęły się narady,
Skądby można grosza dostać?
Dużo było krzyku, zwady,
Bo nikt nie chciał w tyle zostać,
Aż nareszcie — do stu katów!
Wniósł tam ktoś koniec debatów;
Propozycja wnet stanęła:
„Bal wydajmy — będą grosze",
Że się wszystkim uśmiechnęła,
O tem, zda się, próżno głoszę.
„Bal wydajmy!" — brzmi donoście,
Więc bal przeszedł jednogłośnie.
Wnet komisję wysadzają,
Chłopców gładkich jak laleczki.
Termin balu oznaczają,
Bez hałasu i bez sprzeczki.

By na dowód zaufania
Odpowiedzieć w równej mierze,
Komisyja do działania
Energicznie wnet się bierze —
Więc w gazetach bal ogłasza,
Rozpisuje zaproszenia,
Sama jeździ i zaprasza,
Choć upada ze zmęczenia.
Tu odmowa ich spotyka,
Ówdzie gruby grosz ktoś wtyka;
Dwuch „expresów" zamęczyli,
Kilka koni zajeździli:
Tak to kręci się i zwija
Ta balowa komisyja:.
Wszystkie damy lamentują,
Wnet ordnerów dwóch przypada,
I nos pannie reperują:
Słowem — biedni ci ordnerzy,
Im się słusznie raj należy!...

Biały mazur bal zamyka;
Już snem twardym śpi muzyka,
Już wesoły gwar ucicha
Młódź się bierze do kielicha.
Wnet obsiedli stoi dokoła,
Na tym już baterja stoi,
I zabrzmiała pieśń wesoła,
Pieśń, co wszystkie troski koi:
„Gaudeamus!" — bracia mili,
Precz z troskami, precz frasunek,
Myśmy swoje już zrobili,
Niechaj żyje dobry trunek! —
Bal się udał — będą grosze
Kasa znowu nam zakwitnie
Więc komisji zdrowie wznoszę —
Niech nam żyje! — brzmi dobitnie.
Inne zdrowia szły koleją,
Aż się wszyscy djabli śmieją!...

W końcu nie wiem, co się stało,
Wzrok mój zasłoniła chmura,
W głowie dziwnie zaszumiało,
I na Parnas dałem nura...
Nie wiem sen to, czy upicie,
Dość żem był na samym, szczycie!
Gdy się stamtąd wydostałem,
Wszystko wiernie tu spisałem.

Józef Koelichen